Το πάθος μου

Ξέρεις, υπάρχουν άνθρωποι που δεν σκέφτονται κάτι πριν το πουν. Κάποιοι που πετούν τις λέξεις, που σχηματίζουν θανατηφόρες προτάσεις χωρίς φίλτρα. Άνθρωποι έντονοι, παθιασμένοι με τη ζωή, με την οπτική τους, με την άποψή τους. Είναι αυτοί που δεν θα πάψουν να υποστηρίζουν την πλευρά τους ο κόσμος να χαλάσει. Αυτοί που λες ότι το πείσμα τους είναι το τελευταίο πράγμα που θα τους μείνει και το υπερασπίζονται και νύχια και με δόντια. Εκείνοι που εσύ λες εγωιστές. Γιατί δεν μπορείς να μοιραστείς το πάθος τους, την εμμονή τους, την ανάγκη τους να πιστεύουν.

Υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν στον εαυτό τους και στις επιλογές τους. Άνθρωποι που περπατούν με θράσος και αποφασιστικότητα το μονοπάτι της ζωής, γελώντας ειρωνικά καθώς προσπερνούν αυτούς που αμφέβαλαν, τους δειλούς που τους κατέκριναν. Είναι οι ίδιοι που δεν μπαίνουν σε καλούπια γιατί η κοινωνία το απαιτεί. Είναι τα ελεύθερα και αντίλογα πνεύματα που δεν ακολουθούν τα πρέπει της κοινωνίας.  Είναι αυτοί που δεν θα κάνουν πως σε καταλαβαίνουν, γιατί αυτό θα σε ευχαριστήσει να ακούσεις. Δεν δαμάζονται αυτοί οι άνθρωποι, δεν εγκλωβίζονται, δεν φυλακίζονται.

Υπάρχουν άνθρωποι, που ζουν για μικρά όμορφα πράγματα στη ζωή και είναι ευτυχισμένοι με τα λίγα. Αρκεί ένα όμορφο ηλιοβασίλεμα και το άρωμα της θάλασσας. Ναι. Αυτοί οι άνθρωποι δεν ζουν μακριά από τη θάλασσα. Είναι λες και τους έχεις κόψει το οξυγόνο, σαν να τους έχεις κόψει τα φτερά. Είναι εκείνοι με την ιδιαίτερη μουσική στη διαπασών. Κομμάτια που εσύ μπορεί να μην έχεις ακούσει ποτέ και δεν θα καταλάβαινες την ομορφιά τους, παρά μόνο τους βλέπεις να κλείνουν τα μάτια και λες και εισπνέουν τις αγαπημένες τους μελωδίες.

Ναι, ένας παθιασμένος άνθρωπος ζει τα πάντα έντονα. Βγαίνει κάθε πρωί στο μπαλκόνι για να πάρει μια καθαρή ανάσα από την ανατολή και κρύβει ένα χαμόγελο στα χείλη από την ομορφιά της αίσθησης. Βάζει ένα ποτήρι κρασί και πριν το ακουμπήσει κοιτά το χρώμα του απολαμβάνοντας τη στιγμή.

Εκείνοι οι άνθρωποι ζουν κατά βάση μόνοι τους, γιατί δεν αντέχουν την καθημερινότητα  και τη ρουτίνα. Ζουν για τις ευτυχισμένες στιγμές, και όταν αποφασίσουν να πάψουν να είναι μόνοι θα το έχουν επιλέξει εκείνοι. Θα ΣΕ έχουν επιλέξει εκείνοι.

Μπορείς να ζήσεις αρμονικά και ευτυχισμένα πλάι τους. Να αγαπάς τις ιδιαιτερότητες τους και πίστεψε με θα σε λατρέψουν σα θεό. Αλλά μην προσπαθήσεις να τους περιορίσεις, γιατί ένα πρωί θα είναι σαν να μην υπήρξαν ποτέ στη ζωή σου… γιατί φεύγουν. Φεύγουν και παίρνουν τα πάντα μαζί τους. Ότι θα μπορούσε να σου θυμίζει ότι ποτέ υπήρξαν.

 

Δεν ονειρεύομαι την ζωή.

Πιστεύω σε αυτή.

Και εγώ μαζί με εκείνους τους ανθρώπους

Αναζητώ την απόλυτη ευτυχία.

Δείτε ακόμη...

Απάντηση