Λίγες σταγόνες απ' τη σκέψη μας…
Ήσουν μπλέξιμο. Το κατάλαβα από τη πρώτη φορά που με κράτησες σφιχτά στην αγκαλιά σου. Ήταν ένα μπλέξιμο από αυτά που συνήθως τρέχω να σωθώ, όντως ήδη χιλιοκαμμένη, τσουρουφλισμένη, όπως θα έλεγε και η γιαγιά μου. Έχοντας βιώσει το ξε-μπλέξιμο με τον άσχημο τρόπο αρκετές φορές. Αυτό το μπέρδεμα, εν ολίγοις, που δημιουργείται πάντα τη χειρότερη […]
… αλλά εγώ είμαι πια σε ρήξη με το λίγο ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ Πειράζει που δεν μου φτάνει αυτό που μου δίνεις; Πειράζει που δεν […]
Έρωτας είναι… είπε μια μέρα και χαμογέλασα. Θυμήθηκα πως ήταν όταν ένιωθα εγώ τον έρωτα. Όταν ανέπνεα για αυτόν. Όταν κοιμόμουν και ξυπνούσα με τη σκέψη του. Όταν ονειρευόμουν. Μα πόσο έντονο αυτό το συναίσθημα, που σου φέρνει έναν άλλο χείμαρρο μπερδεμένων συναισθημάτων. Δεν ξέρεις τι θες. Δεν ξέρεις τι κάνεις. Δεν έχεις τον έλεγχο. […]
Μικρή λάτρευα τα παραμύθια. Έτσι ονειροπόλα όπως ήμουν, με συνέπαιρναν οι ιστορίες αγάπης, τ’ άσπρα άλογα και τα κάστρα. Ακόμα και η κακιά μάγισσα δεν ήταν και τόσο κακιά για μένα. Ποιος ξέρει τι πληγωμένη ψυχή ήταν και αυτή. Η ασχήμια είναι ένα προσωπείο που κρύβει πόνο, θλίψη κι απογοήτευση. Ναι. Πίστευα στο ένα μικρό, […]
Λένε πως τα βράδια παίρνεις τις πιο μεγάλες- δύσκολες αποφάσεις. Λοιπόν σε εμένα συνέβη ένα όμορφο πρωινό. Και όταν λέω “όμορφο” εννοώ ένα ηλιόλουστο πρωινό. Από αυτά που ο ήλιος μπαίνει από το παράθυρο, γιατί έχεις ξεχάσει να κλείσεις τα πατζούρια το βράδυ, έχεις ξεχάσει να τραβήξεις τις κουρτίνες και αυτή η πρώτη ηλιαχτίδα που […]
Συγγνώμη… Στην αρχή αγνόησα τις ενδείξεις. Μου ήταν αδύνατο να πιστέψω πως συνέβαινε σε μένα. Γι αυτό και συνέχισα να εκμεταλλεύομαι τις ωραίες στιγμές που μου πρόσφερες. Περνούσα όμορφα και αυτό μου έφτανε. Ήσουν ο ήλιος στις βροχερές μου μέρες, το φως στη σκοτεινή πλευρά μου. Και κάθε φορά που ένιωθα τον εαυτό μου να πέφτει […]
Να σ’ αγαπούν χωρίς να σε κρίνουν. Να σε αποδέχονται γι αυτό που είσαι. Αυτό να ψάχνεις να βρεις στους ανθρώπους κοντά σου. Να είσαι για εκείνους τόσο σημαντική όσο εκείνοι για σένα. Να κάνουν θυσίες όταν χρειάζεται, γιατί ξέρουν πως θα έφτανες στην άλλη άκρη του κόσμου για αυτούς. Να είσαι πιο σημαντική από […]
Πρώτα “εσένα” Είναι οι νύχτες στο μπαλκόνι, που μου λείπουν. Κρύα μπύρα στο χέρι, χαλαρή μουσική από μέσα, κεριά αναμμένα και κουβέντα μέχρι το χάραμα. Είναι ο ήχος της φραπεδιέρας το πρωί, που με ξυπνούσε, όταν δεν έλεγα να σηκωθώ από το κρεβάτι. Και έπειτα το ψυγείο να ανοιγοκλείνει, ο ήχος από τα παράθυρα να […]
Δεν ήταν τίποτα για μένα να σε τσεκάρω. Όμως δεν το έκανα ποτέ. Ήξερα πότε έλεγες ψέματα. Ήξερα πότε προσπαθούσες… και ήξερα και το Γιατί. Ο τρόπος που έτριβες το σβέρκο σου και γυρνούσες το βλέμμα σου σε κάποιο αντικείμενο. Το τσιγάρο που θυμώσουν να στρίψεις ξαφνικά. Ακουμπούσες το πρόσωπό σου από αμηχανία ενώ τυχαίνει να […]
Αποφασισμένη πλέον, έπιασα χαρτί και μολύβι. Ξεκίνησα μια ιστορία χωρίς τέλος. Ένα παραμύθι χωρίς ενδιαφέρον, καρδούλες και συννεφάκια… Άξαφνα σε γνώρισα, μπήκες στη ζωή μου χωρίς να το καταλάβω. Βρίσκοντας με να μετράω τα αστέρια στο πάρκο… Γιατί ήταν τόσο καθαρός ο ουρανός, όσο τα μάτια σου όταν σε πρωτογνώρισα Δεν ήθελα να κοιτάξω […]
“Γίνεται δυσφορία η μοναχική χαρά” – Μάρω Βαμβουνάκη Όπως τότε.. που ξενύχτησες για να τελειώσεις το παζλ των 1000 κομματιών, η ανέμελη χαρά, η επιθυμία να μοιραστείς τη χαρά σου. Όπως τότε.. στο σημαντικό τεστ τριμήνου, που μετά από πολύωρο διάβασμα κατάφερες να πάρεις άριστα και το περιβόητο proficiency που κανείς δεν πίστευε ότι θα […]