Στο θολωμένο σου μυαλό εκρήγνυνται ηφαίστεια. Τόση οργή, τόση ζήλια, τόση τρέλα κι απελπισία. Κι εγώ χαμογελώ μπροστά σου δίχως καμιά αίσθηση του κινδύνου. Αν είναι να χαθώ, ας είναι απόψε, ας είναι από τα χέρια σου, ας είναι με την ανάσα μου στα χείλη σου. Από την πρώτη τη στιγμή, τον τρόπο που χαμογελούσες […]

Σε σένα που νιώθεις μηδαμινός, μικρότερος από μια κουκκίδα στο χάρτη, λιγάκι τιποτένιος κι ανίκανος, φοβισμένος μπροστά στο αύριο, στο συναίσθημα, στις επιθυμίες… Σε σένα που στέκεσαι ακλόνητος και μαρμαρωμένος και στα όνειρα ταξιδευτής που δεν μπορεί να αφεθεί απρογραμμάτιστα και να χαρεί το άγνωστο και τον αυθορμητισμό, ανελεύθερος και κλειδωμένος σε ένα δωμάτιο κλειστοφοβικό, […]

Παλιόκαιρος και σήμερα να μου θυμίζει πόσες ατέλειωτες και σκοτεινές μέρες, μέσα στα χέρια σου κρυβόμουν σαν τοσοδούλα, να μη με βλέπουν οι αστραπές που σκίζουν τον ουρανό. Στις φλέβες μου το αίμα παγωμένο, κι εγώ μονάχη δίπλα στο παράθυρο, μια κούπα τσάι παλεύει να ζεστάνει τα παγωμένα μου χέρια κι ίσως λιγάκι την καρδιά […]

Τα χείλη σου στα χείλη μου, σε ένα πρώτο φιλί με γεύση θάλασσας, αρμύρας, έρωτα, καλοκαιριού. Στα αυτιά μου, ο ήχος του κύματος που σκάει στα λευκά βότσαλα της ακρογιαλιάς. Στα μάτια μου μονάχα τα δικά σου μάτια. Τα χέρια μου τυλιγμένα στο λαιμό σου και τα δικά σου αγκιστρωμένα στη μέση μου. Το κορμί […]

Νυχτερινές περιπλανήσεις στα άδυτα του ερωτευμένου μυαλού, περιπολίες στου ασυνείδητου το συνονθύλευμα που πρέπει να κρατηθεί καλά κρυμμένο. Για δες όμως αυτό το αλκοόλ πόσο εύκολα ανοίγει πόρτες που παλεύεις να κρατήσεις αμπαρωμένες. Πόσο τους φόβους σου εξαφανίζει και σε μαρτυρά με τρόπους που θα μετανιώσεις ίσως αύριο. Λίγο τα βλέμματα που πετάνε σπίθες, λίγο […]

Σ’ αγγίζω και μοιάζει ηλεκτρισμός η επαφή με το γυμνό σου δέρμα. Και τρέμω από έξαψη κι ανυπομονησία, καθώς τα χέρια μου ανακαλύπτουν το κορμί σου. Γιατί απόψε τελειώνει η αναμονή κι είσαι δικός μου. Κι η απορία, αν θα είναι όπως ονειρευτήκαμε τούτη η βραδιά, αφήνεται να χαθεί κάπου στην ανυπαρξία. Καλύτερα κι από […]

Κουρασμένη κι απόψε, στον καθρέφτη μου μπροστά, ψάχνω να βρω τα σημάδια, που μου άφησε η κούραση της μέρας. Κι όμως ανακαλύπτω με έκπληξη μονάχα ένα. Ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο απ’ άκρη σ’ άκρη, γιατί στο νου μου βασιλεύεις κι απόψε εσύ. Κάπως έτσι αλήθεια, όταν κουράζομαι πολύ ή όταν θυμώνω, όταν μια μαύρη σκέψη προσπαθεί […]

Στα ανοιξιάτικα, ηλιόλουστα πρωινά, ανοίγω το παράθυρό μου, κοιτάζω τη θάλασσα και ψιθυρίζω “Καλημέρα, αγάπη μου!”. Πότε μανιασμένη, με τους αγέρηδες να παίζουν μαζί της κι εκείνη να θυμώνει και να εξαπολύει επίθεση με τα αφρισμένα χέρια της, τα κύματά της… Πότε ήσυχη, σαν παιδί μετά την αταξία, μου γνέφει κι εκείνη μια καλημέρα, κι […]

Κουλουριασμένη στη μια γωνιά του διπλού κρεβατιού – όχι για να σου κρατήσω χώρο να ξαποστάσεις, αλλά έτσι απλά επειδή μου αρέσει – προσπαθώ να κοιμηθώ, μετά από μια νύχτα μεθυσμένη και κουραστική κι όμως τόσο διασκεδαστική κι αστεία. Έτσι κουλουριασμένη – με μια καρδιά αλήτισσα, που χτυπά δυνατά και γρήγορα, νιώθω σαν να κοντεύει […]

Σαν άλλη Εύα εθίζομαι σε προπατορικά αμαρτήματα. Στις μεγαλύτερες αμαρτίες μου δεν έχω ανάγκη από άφεση. Τις έκανα με πάθος, με απίστευτη όρεξη για ρίσκα και ζειν επικινδύνως. Ήταν γεμάτες πόθο και ηδονικά ευχάριστες και τις θυμάμαι σαν να μην πέρασε μια στιγμή. Για εκείνες τις μεγάλες αμαρτίες μου, που τις γλέντησα για να διασκεδάσω […]

Κλείνω τα μάτια μου στην λάμψη των δικών σου, γιατί τρομάζω, που μπορώ να διαβάσω μέσα τους, όσα γράφει η καρδιά σου. Όσα δηλώνει ευθαρσώς κι όσα φωνάζει δυνατά κι αδιάντροπα, όλα στα μάτια σου που σαν καθρέφτης εμένα αντικατοπτρίζουν. Κλείνω τα αυτιά μου στον ήχο της φωνής σου, γιατί τρομάζω σε εκείνο το ταξίδι, […]

Πώς είδα τον κόσμο ολάκερο στα μάτια σου κι έγιναν οι συννεφιές κι οι μπόρες, μέρες ηλιόλουστες και περίπατοι δίπλα στο ποτάμι. Στο φως εκείνο μέσα στο βλέμμα σου, σε εκείνη την πονηριά και τη σπιρτάδα, σε εκείνη τη ζωντάνια και στο χαμόγελό σου που κρύβει γλύκα τόση, αφήνω όλες μου τις μικρές λύπες και […]