Όλα κάποτε τελειώνουν, σου είπα. Όλα και όλοι. Συναισθήματα, ενδιαφέροντα, καταστάσεις, πράγματα, χρόνος, άνθρωποι. Όλα έχουν μια ημερομηνία λήξης. Φαντάσου μια εργασιακή σύμβαση ορισμένου χρόνου. Πρέπει να το πάρεις απόφαση. Ίσως να μην ξέρεις την ακριβή ημερομηνία αλλά όλα έρχονται στο τέλος. Μεταφορικά ή κυριολεκτικά. Με κοιτάζεις αποσβολωμένος. Δεν μπορείς να πιστέψεις πώς εγώ άλλαξα […]

Είσαι στη ζωή μου ένα μικρό κερί, που φέγγει στα σκοτάδια του μυαλού μου, όχι ήλιος ολόφωτος, ούτε πανσέληνος σε έναστρο ουρανό. Ένα μικρό κερί, μα αυτό έχω ανάγκη. Δεν είσαι ένα από τα τραγούδια που ακούω, μα ένας στίχος σε όλα εκείνα που λατρεύω. Εκείνα που με κάνουν να νιώθω κι ας μην είναι […]

Θέλω να σου πω ψέματα. Πολλά, ατελείωτα παραμύθια. Να μην ξέρεις πού ξεκινά το φως κι η αλήθεια. Να μη με μάθεις ποτέ. Να μη σου ανήκω. Να μην νιώθεις πόσο σε έχω ανάγκη, πόσο σε έχω αγαπήσει. Να μη βλέπεις την αγωνία και την τρέλα μου τις ώρες εκείνες που από διαίσθηση – ας […]

Ξέρεις, μου λείπεις όταν φεύγεις κι όταν είσαι εδώ, ίσως ακόμη περισσότερο. Πώς να στο εξηγήσω δεν ξέρω. Αν μπορώ με λέξεις να ντύσω την επιτακτική ανάγκη μου για το άγγιγμα σου, το χτυποκάρδι εκείνο που ανεβάζει ρυθμό στον ψιθυριστό ήχο της φωνής σου, την απελπισία στο παθιασμένο φιλί σου, την παράνοια του έρωτα. Εκείνες […]

Είναι τα μάτια σου τα παιδικά που με τρομάζουν και το χαμόγελό σου το γεμάτο αγαθοσύνη, έρωτα, γλύκα, τρυφεράδα. Εκείνα τα χέρια σου τα στιβαρά, η φωνή σου η καθησυχαστική, τα χείλη σου που αφήνουν τρυφερά φιλιά στα μαλλιά μου. Είναι που νιώθω ασφάλεια κι όλες οι απειλές μπροστά σου σκύβουν τρομαγμένες, υποτάσσονται και μ’ […]

Μέχρι να τελειώσουν οι γιορτινές διακοπές είπα να μη σκεφτώ, να μην κάνω ολοκληρωμένο απολογισμό της προηγούμενης χρονιάς, να μη σχεδιάσω τίποτα για το μέλλον. Είπα να χαλαρώσω, να μείνω λίγο ήσυχη, με εκείνη την ηρεμία τη δική μου που βράζει μέσα μου σαν ηφαίστειο πριν ξυπνήσει. Λέω στον εαυτό μου, μη βιαστείς, έχουμε χρόνο […]

Ένα ζευγάρι μάτια που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στον παράδεισο. Ένα ζευγάρι μάτια που έβλεπαν κάτι καλό και όμορφο μέσα σε όλους τους ανθρώπους και τα ζωντανά τούτης της πλάσης. Ένα ζευγάρι μάτια που ονειρεύονταν ορθάνοιχτα και χαμογελούσαν μαζί με τα χείλη σου. Ίσως και λιγάκι περισσότερο. Ένα ζευγάρι μάτια ανεξερεύνητα που θύμιζε ταυτόχρονα λιβάδια […]

Χριστουγεννιάτικα στολισμένα δέντρα, λαμπάκια κίτρινα που θυμίζουν κεριά ή λυχναράκια – δεν μπορώ να διαλέξω – μαζί με αστέρια τεράστια απιθωμένα και κρεμασμένα παντού, τραγούδια χαρούμενα ακούγονται στους δρόμους, φωτογραφίες αγαπημένες με πρόσωπα κοκκινισμένα από το κρύο και κάτι χαμόγελα τρελά. Σαν έρωτας σε μεθάει αυτή η γιορτινή ατμόσφαιρα, σαν παλιό γλυκό κόκκινο κρασί. Κρατώ […]

Αν μου λείπει κάτι, εκείνα τα βράδια της Παρασκευής που μένω σπίτι μετά από μια κουραστική εβδομάδα στη δουλειά, είναι το πράσινο χρώμα των ματιών σου. Θυμίζει λιβάδια απάτητα και θέλω τόσο να τα περπατήσω, να χαθώ εκεί, να χαλαρώσω, να αφεθώ… Έτσι μονάχα να κοιτάζω τα μάτια σου, να μπαίνω σε ένα όνειρο, να […]

Δεκανίκια δε χρειάστηκα ποτέ. Μήτε θα χρειαστώ. Στο λέω. Να το ξέρεις και στο μυαλό σου να το βάλεις καλά. Κι αν κλάψω ποτέ δε θα το μάθεις. Κι αν ουρλιάξω μόνη στην απελπισία μου δε θα με ακούσει κανείς. Στον πόνο και στις μάχες πάντα όρθια. Δε θέλω στήριγμα κανένα. Δεν προσκυνώ. Ελεύθερη ως […]

Στις κρύες νύχτες του χειμώνα που το κρεβάτι μοιάζει πιο άδειο και ακόμη περισσότερο κρύο, παλεύεις με τα σεντόνια, που ακόμη για κάποιον παράξενο λόγο μυρίζουν το άρωμά της. Κοιτάζεις το άδειο μαξιλάρι δίπλα σου και βλέπεις το πρόσωπό της, εκείνο που σου χαμογελούσε το πρωί, όταν άνοιγες δίπλα της τα μάτια σου, πάντα θυμωμένος […]