Ξέφρενη νύχτα

Τ’ αστέρια χορεύουν μια ξέφρενη νύχτα Με νότες αγκαλιά παλιών τραγουδιών. Αγάπες που φεύγουν ποτέ σου μην κλάψεις. Γέλα μονάχα μ’αυτές που θα’ρθουν. Φωτογραφιές κοιτώ με γλυκές αναμνήσεις, Φιλίες, εκδρομές, χαμόγελα, αγάπες, τραγούδια. Στιγμές που πάγωσαν στο χρόνο μονάχα για’ μας. Θαρρώ πως θυμάσαι κι εσύ σαν κι εμένα Και πάντα όσα φύγαν ζητάς. Γελάει […]

Περισσότερα...

Στο τρένο

Μέσα σ’ένα τρένο Ακούω ραδιόφωνο. Τραγούδια μικροί θλιμμένοι πρίγκιπες σε ταξιδεύουν στο άγνωστο. Θυμάσαι.. Όλα τα τραγούδια που γράφτηκαν για τρένα και ταξίδια, Αγάπες που σ’αφήνουν, Πράγματα που ξεχνάς, Ζωές που δεν έζησες ή δε ζεις, Το φύλακα άγγελο που έχασες Κάποτε… Κι ο καιρός μουντός, Σαν εκείνα τα φθινοπωρινά κάδρα στο σαλόνι του πατρικού […]

Περισσότερα...

Μόνος

Είναι φορές, που ενώ τριγύρω είναι τόσοι πολλοί, αισθάνεσαι μόνος. Τόσο μόνος… Όταν νομίζεις πως είσαι ευτυχισμένος, πάντα κάτι σε ανατρέπει. Εκεί που σκέφτεσαι πως όλα πάνε καλά, μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου τα δεδομένα αλλάζουν. Ο κόσμος φεύγει κάτω απ’ τα πόδια σου. Καμιά φορά πιστεύεις πως ο Θεός μας τιμωρεί για την αλαζονεία […]

Περισσότερα...

Καταραμένη λογική…

Αποθαρρύνει τις ελπίδες. Σβήνει τα όνειρα. Μου λέει «Πάψε!» Η ζωή είναι δύσκολη, Γεμάτη πόνο, φόβο, θλίψη. Αχ! Καταραμένη λογική. Τύψεις συνειδήσεως για κάθε σφάλμα. Πρόσεξε! Όχι. Δε μαθαίνουμε απ’ τα λάθη. Μόνο πονάμε, πληγωνόμαστε. Μην πονέσεις! Πρόσεξε. Καταραμένη λογική. Περνά από κόσκινο τα συναισθήματά μου. Τούτο είναι λάθος. Μη νιώθεις, Μονάχα σκέψου. Η ζωή […]

Περισσότερα...

Ερωτευμένη….

Ακούω ραδιόφωνο και τα τραγούδια μοιάζουν άγγελοι που ξέφυγαν από ψηλά κι ήρθαν με παιχνιδιάρικη διάθεση να μας ταξιδέψουν. Πόσο θα’θελα να ήσουν εδώ να ταξιδέψουμε μαζί. Να με νιώσεις, να μ’ ακούσεις… Είναι όμορφο να είσαι ερωτευμένος. Ταυτίζεσαι με τους στίχους που μιλούν για ατελείωτες αγάπες και για πονεμένες καρδιές. Τα βράδια ακουμπισμένη σ’ […]

Περισσότερα...

Γενέθλια

Οι μουσικοί του δρόμου γεμίζουν τον ατέλειωτο περίπατό μας με νότες που τρέχουν, γελούν και χορεύουν. Κλέβω ένα από τα κλειδιά του πενταγράμμου τους, για να ανοίξω τις πόρτες που οδηγούν στην καρδιά σου. Κρατώ το χέρι σου, τα δάχτυλά μας μπερδεμένα, ο κόσμος περπατά γύρω μας σκυφτός και σκυθρωπός. Γυρίζω να κοιτάξω τα μάτια […]

Περισσότερα...

Κάποτε…

Κάποτε μου’ πες ως τ’αστέρια θα με πας, γιατί οι αγάπες ζουν μονάχα εκεί ψηλά. Σε ξεχασμένους γαλαξίες, αστέρια με ασημόσκονες. Άπειρες νύχτες που φεγγίζουν στο κρεβάτι σου συντροφιά με αντανακλάσεις αχτίδων στο κορμί μου. Η δική μας η αγάπη σου είπα, δεν έχει ανάγκη απ’ αστέρια, μήτε φεγγάρια, μήτε ηλιοβασιλέματα. Ως το τέλος του […]

Περισσότερα...

Ομόνοια

Ομόνοια, Ξενοδοχείο φτηνό στεγάζει χαμένα όνειρα. Πόρνη ζωή. Αγορασμένοι έρωτες, Πληρωμένες αγάπες. Δωμάτια χωρίς θέα… Λίγες στιγμές ψεύτικο πάθος. Πουλημένη ψυχή στο διάολο Κι η κόλαση αργή, καθημερινή. Βρώμικα στρώματα. Εργοστάσιο ακριβοπληρωμένων επαφών. Λεηλατημένα κορμιά κι η ψυχή ακόμα ζωντανή. Πονάει…

Περισσότερα...

Παραμύθια…

Ντυμένη στα λευκά η πριγκίπισσα, Φορώντας τις βαριές δαντέλες, τα αστραφτερά διαμάντια και την αγάπη της, Καρφιτσωμένα στα μαλλιά της μοσχομυριστά άνθη λεμονιάς, Στα χείλη το χαμόγελο ανυπόμονο, Το βλέμμα της αγνό, ερωτευμένο. Περπάτησε ένα κατακόκκινο χαλί, Πέρασε ανάμεσα από λευκά ξύλινα φανάρια με χοντρά λευκά κεριά, Αραδιασμένα στο πλάι του διαδρόμου, που διέσχισε, Στηριγμένη […]

Περισσότερα...

Πώς να σε χορτάσω…

Ρουφώ αχόρταγα κάθε φιλί, κάθε ανάσα σου, σαν να’ ναι η τελευταία που θα μοιραστείς μαζί μου. Πώς να σε χορτάσω; Κάθε μέρα μοιάζει πιο φωτεινή, κάθε αγκαλιά ιδανική και τα όνειρα τόσα πολλά, για να τ’ αφήσεις να χαθούν. Πώς να σε βαρεθώ; Κάθε στιγμή και μια καινούρια περιπλάνηση σε άγνωστα μονοπάτια που τα […]

Περισσότερα...

Η αγάπη που σου’ χω…

Με πνίγει η τόση αγάπη που σου’ χω. Δε μ’ αφήνει ν’ αναπνεύσω, να ζήσω. Ένα χέρι που σφίγγει το λαιμό μου σαν τανάλια. Ξηλώνει με τη δύναμή του το μαργαριταρένιο περιδέραιο που μου χάρισες στην πρώτη μας επέτειο. Ασφυκτιώ σε ένα κορμί που δεν απέμεινε τίποτε δικό μου. Όλα σου ανήκουν. Σε σένα. Στην […]

Περισσότερα...

Βράδυ με φως καλοκαιριού

Είναι κάτι βράδια, αξημέρωτες αγάπες Που ενώ ο πόνος έχει γίνει συγκάτοικος στη μοναξιά, Ακόμη περιμένεις το φεγγάρι να γλιστρήσει κάτω απ’ την πόρτα σου, Να μπει κρυφά στο μικρό δωμάτιο, Να σιγοψιθυρίσει μες στ’ αυτί σου Γλυκά, ανομολόγητα «σ’ αγαπώ» Κι έπειτα απ’ τις χαραμάδες να ξεφύγει πάλι μόνο. Αυτά τα βράδια με τα […]

Περισσότερα...