Λίγες σταγόνες απ' τη σκέψη μας…
Θυμάσαι πώς αγγίζονται οι ψυχές; Πώς χορεύουν αισθησιακά σαν πυγολαμπίδες, αέναα, αργά πριν σμίξουν. Δυο ψυχές που ανταμώθηκαν κι έσμιξαν δε χωρίζουν ποτέ. Κουβαλάνε πάντοτε ένα κομμάτι η μια της άλλης. Εκεί που για λίγο ακούμπησαν. Μάλλον δε θυμάσαι. Από τη μια θέλεις να θυμηθείς για λίγο τι είναι ο έρωτας. Ξέρεις… πώς σε κοιτάζουν […]
Είναι η λέξη “Ελευθερία” μια λέξη που πολλοί αγάπησαν κι άλλοι τη μίσησαν με πάθος. Μα οι περισσότεροι από αυτούς δεν έμαθαν ποτέ τι είναι αυτό που τόσο διακαώς επιθύμησαν ή αποζήτησαν. Την ψάχνεις κάθε μέρα. Φωνάζεις πως σου αξίζει, δηλώνεις πως είσαι στα αλήθεια ελεύθερος. Είσαι όμως; Περιμένεις να σου μαρτυρήσω το μυστικό. Αυτό […]
Ξεκίνησα να γράφω χωρίς συγκεκριμένο στόχο αυτό το κείμενο. Έχει προηγηθεί ένα κείμενο – έρευνα πάνω σε μία διασταύρωση της φιλοσοφίας και του σχεδιασμού που ακόμη δεν ολοκληρώθηκε. Είναι προφανές πως με τον σχεδιασμό των χρονοδιαγραμμάτων στο γραπτό λόγο είμαι κάπως αδύναμος, αλλά ας είναι αναγνώστη/αναγνώστρια μου, θα δώσω λίγο χώρο στην αναβλητικότητα και το […]
Μετά από ένα μεγάλο event, με πολύ κοινωνικοποίηση, γνωρίζοντας άξιους ανθρώπους (και μη), μαθαίνοντας, φορτώνοντας ιδέες και δημιουργώντας μεγαλεπήβολα σχέδια, παρατηρώ τις εικόνες έξω από το παράθυρο επιστρέφοντας στο σπίτι. Λαμπιόνια, στολισμοί, κόσμος που αναζητά τα δώρα του από εργαζόμενους που δουλεύουν αυτή και την επόμενη Κυριακή. Μαγευτικές εικόνες για εκείνους και εκείνες που εντυπωσιάζονται […]
Σ’ αγάπησα και δεν αλλάζει. Και ας ήθελα να σε δω, και ας ήθελες να με δεις. Μερικές φορές πιστεύουμε ότι ο χρόνος που μας αφιερώθηκε, μας έκανε σημαντικούς. Κινούμαστε με ασφάλεια, ότι δεν θα πληγωθούμε, και ας μην προσπαθήσαμε αρκετά. Γιατί αυτός ο άνθρωπος θα είναι πάντα εκεί. Και το ξέρεις. Αγάπη είναι όταν […]
Σε λένε Ζαχαρία και σε φωνάζουν Ζακ. Με λένε Ευαγγελία και με φωνάζουν Εβελίνα. Είσαι οροθετικός, ως τώρα έχω υπάρξει τυχερή κι είμαι καλά. Είσαι χρήστης ναρκωτικών, δεν τα άγγιξα ποτέ. Είσαι γκέι, είμαι στρέιτ. Άρα είμαι άριστη. Κομμάτι μιας άριας φυλής. Κανονική. Λευκή. Αστή… Μάλλον είμαι τυχερή και ντρέπομαι συχνά γι αυτό. Ποιος νοιάζεται […]
Υπάρχουν τρεις γνωστές χρονικές καταστάσεις, το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον. Για να χτίσεις μία καλή ψυχολογία, καλό θα είναι να έχεις ένα παρελθόν που σε δίδαξε, ένα παρόν χωρίς αδράνεια και ένα μέλλον με σχέδια, που θα σε πληρούν επαρκώς, αγγίζοντας παράλληλα τους στόχους σου. Τι γίνεται όμως όταν τα πράγματα μπερδεύονται; Οι […]
Η εμπιστοσύνη ήταν κάποτε μια λέξη που είχε σημασία για μας. Παλιότερα, είχε σημασία για όλους. Έδινες το λόγο σου για κάτι, έσφιγγες τα χέρια σου με κάποιου άλλου κι ήταν κανόνας άγραφος. Αλλάζουν οι καιροί… Κάτι μέρες που μοιάζουν βγαλμένες από την Κόλαση του Δάντη, έχοντας προσπεράσει το καθαρτήριο και την ευκαιρία να μετανιώσεις, […]
Ώρα να νιώσουμε σπίτι… (μια βάση για τις εξορμήσεις) Περιπλανώμενοι οδοιπόροι, με πυξίδα τον έρωτα σε ένα ταξίδι στον κόσμο. Γύρω μας γκρεμίζεται η πλάση, μα εμείς ταξιδευτές ταυτόχρονα, πλάστες και κτίστες… και δε μας νοιάζει. Γιατί εσύ κι εγώ μικροί δημιουργοί, θα δώσουμε ζωή με ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, την αγάπη μας, με ένα […]
Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον. Για αυτό εσύ κι εγώ το ζήσαμε μέσα στη νύχτα. Μόνο που εμένα μου αρέσει το φως, το σκοτάδι με κουράζει. Να το μαρτυρήσω, ή να μην το μαρτυρήσω; Να της το πω κι εκείνης να το ξέρει ή να μην της το πω; Να της πω πως έχω περάσει […]
Όποιος τιμωρείται, δεν είναι πια εκείνος που έχει κάνει την πράξη. Είναι πάντα ο αποδιοπομπαίος τράγος. είπε κάποτε ο Νίτσε… Σκεφτόμουν έντονα τι σου αξίζει να πάθεις, πώς να τιμωρηθείς για όσα έχω νιώσει, έχω ζήσει, για τις στιγμές που έκλαψα, που μούσκεψε το μαξιλάρι μου από τα δάκρυα, για την ανάσα μου που κοβόταν […]
Θέλω να σου διηγηθώ μια παραβολή, για διδακτικούς σκοπούς. Ήσουν, λέει, με έναν άνθρωπο που σου θύμιζε τον εαυτό σου και είχε τα ίδια πάθη με σένα για την ελευθερία και για να ταξιδέψει τον κόσμο. Στην αρχή απόρησες πως τον έφερε η ζωή στο δρόμο σου, πώς γίνεται να υπάρχει κάποιος σαν αυτόν και […]