Σου χτυπά την πόρτα ένα νέο, ένα άγχος, μια στενοχώρια. Τρομάζεις. Λες “γιατί σε μένα;”. Φοβάσαι. Αλλάζεις γνώμη για ό, τι συμβαίνει, για ό, τι νιώθεις. Μετανιώνεις για όσα δεν είπες, για όσα δεν έκανες. Είναι αργά;
Ήρθε η ώρα να δεις τη ζωή σου διαφορετικά. Απορώ γιατί έπρεπε να περιμένεις το σοκ για να ενεργοποιηθείς.
Γέμισες την καθημερινότητά σου με ανασφάλειες και ανόητα άγχη. Βομβάρδισες τον εαυτό σου και την ψυχοσύνθεσή σου με εκείνα τα θέλω που προβάλλουν όλοι οι άλλοι πάνω σου. Διαφημίσεις, γραμμωμένα σώματα, φουσκωμένα οπίσθια, χείλη, στήθη, ακριβά αυτοκίνητα, νέας τεχνολογίας κινητά τηλέφωνα και gadgets, χρήμα. Μια εργασία που να σου αποφέρει status, προσκλήσεις σε ιδιωτικά πάρτι και την οικονομική δυνατότητα να ξοδεύεις περισσότερο. Ένα σπίτι μεγάλο, ένα σκύλο, παιδιά, ο “προορισμός του ανθρώπου”… Τα όνειρα της μαμάς και του μπαμπά, του παππού και της γιαγιάς, των θείων, των φίλων κ.ο.κ.. Οι επιταγές της κοινωνίας…
Σε θέλει εκείνος, δε σε θέλει; Όλη σου η ζωή σα να εξαρτάται από την επιβεβαίωση ενός ανθρώπου ή περισσότερων.
Πάψε πια. Με κουράζεις. Μα είναι δυνατόν;
Ξύπνα επιτέλους. Κράτα στη ζωή σου μόνο εκείνα που σε ευχαριστούν. Μη διασκεδάζεις αλλά ψυχαγώγησε τον εαυτό σου. Να αγαπάς αληθινά. Να δίνεις στους ανθρώπους την ελευθερία να είναι ο εαυτός τους. Θα τρομάξουν στην αρχή. Κανείς δεν ξέρει τι να την κάνει την ελευθερία κι όλοι την αποζητούν. Μη φυλακίζεσαι πίσω από φόβους, άγχη και ανασφάλειες. Αγάπα τον εαυτό σου για αυτό που είναι, για αυτό που μπορεί να γίνει, για αυτό που ονειρεύεται και θέλει.
Να σέβεσαι. Τους ανθρώπους, τα ζώα, τη φύση, τα πιστεύω, τις αξίες και τα θέλω των άλλων. Να σέβεσαι τον εαυτό σου. Να τον γνωρίζεις, να τον εξελίσσεις.
Να μην αφήνεις εκκρεμότητες. Οι πιο σημαντικές είναι αυτές που άφησες πίσω για να ακολουθήσεις και να ενστερνιστείς τις επιθυμίες των άλλων. Κάνε ότι σε ευχαριστεί, σε γεμίζει. Γίνε χαρούμενος. Χαμογέλα. Θα σε πουν τρελό, αλλά τι πειράζει; Διάβασε. Κρύψου στις σελίδες ενός βιβλίου κι άφησέ το να σε μεταφέρει σε άλλους προορισμούς και σε άλλο χρόνο. Ταξίδεψε, γνώρισε τόπους, κόσμους, κουλτούρες ανθρώπους. Άνοιξε το μυαλό και τους ορίζοντές σου.
Ήθελες πάντα να περπατήσεις στα δρομάκια της Μονμάρτρης.
