Μοιρασμένα τσιγάρα

Δεν θα σου μιλήσω για έρωτες κι αστικά παραμυθάκια.
Θα σου μιλήσω μόνο για αλήθειες.
Όπως αυτή τη γαμημένη ανάγκη των ανθρώπων για ολοκληρωτική αποδοχή.
Για την ανάγκη σου, να ξέρεις ότι με κάποιον, κάπου εκεί έξω, μπορείς να μοιραστείς τις πιο βρόμικες και μύχιες σκέψεις σου και να μη σε κρίνει .
Να σε βλέπει, ακριβώς έτσι όπως είσαι, άγγελος και δαίμονας.
Κι εσύ μάτια μου, με αυτό το συννεφιασμένο βλέμμα σου, κοίταξες μέσα μου και δεν φοβήθηκες.
Μοιράστηκαμε από την αρχή την ασχήμια της ζωής μας, για να την ξορκίσουμε και την ασχήμια τη δική μας, για να δούμε, αν κάποιος από τους δυο θα τρομάξει και θα φύγει, για να διαπιστώσουμε ότι όλα αυτά, μας έφερναν κάθε μέρα πιο κοντά.
Όχι δεν θα σου μιλήσω για έρωτα, αλλά για ελευθερία.
Την ελευθερία να είσαι ο εαυτός σου δίπλα σε κάποιον.

Δείτε ακόμη...

1 comment

Απάντηση

Αρέσει σε %d bloggers: