Χρώματα παράταιρα.
Μάτια μέσα στο σκοτάδι.
Βήματα άηχα της σιωπής.
Σβησμένα γράμματα σε μαυροπίνακα.
Χρόνια που χάθηκαν σε λόγια.
Μην αναλώνεσαι, ζωή μου,
Σ’ άδειες στιγμές,
Σε πόνους,
Σε συνήθειες παλιές.
Είμαι ζωντανός.
Γι’ αυτό το λόγο σ’ αγαπώ
Κι αγαπώ τον κόσμο ολάκερο.
Τώρα πια
Χρώματα όμορφα.
Μάτια στο φως.
Βήματα σ’ ένα ουράνιο τόξο.
Θύμησες γλυκές ταξιδιών
Σε μελωδίες κλασσικές.
Ζήσε, ψυχή μου,
Για πάντα.
Φτιάξε τον κόσμο σου
Και χάρισέ τον σ’ όποιον αγαπάς.
Ο κόσμος σου…
