Στην αναμονή…

Στα σκοτάδια του μυαλού μου ανάβει πια μονάχα ένα φως. Μοιάζει με εκείνο το μικρό, στο κομοδίνο πλάι στο κρεβάτι μου, που συντροφεύει τη μοναξιά μου, τις νύχτες που κρατώ στην αγκαλιά μου ένα βιβλίο, που μιλά για έρωτες παθιασμένους, μοναδικούς, ανεξέλεγκτους κι ονειρεύομαι παραμύθια, τη ζωή που στερήθηκα, το άνοιγμα των φτερών μου και […]

Περισσότερα...

Ρυτίδες

Τα χρόνια περνούν σαν στάλες βροχής  γοργά και χωρίς να τα νιώσουμε. Μου λες γερνάμε,  μεγαλώνουμε. Φοβάσαι. Μα εγώ είμαι ευτυχισμένη. Κάθε ρυτίδα στο πρόσωπό σου με κάνει χαρούμενη κι αγαπώ τις γραμμές έκφρασης γύρω από τα μάτια και το στόμα σου. Αυτές που αγκαλιάζουν τόσο γλυκά το χαμόγελό σου κι αφήνουν τα ίχνη κάθε […]

Περισσότερα...

Πόσο ακόμα;

Πόσο μπορεί να σου λείπει κάποιος που δε γνώρισες αληθινά ποτέ; Πόσο μπορεί ν’ ακούς τη βελούδινη φωνή του στ’ αυτιά σου, σε κάθε τραγούδι; Πόσο μπορείς να κοιμάσαι με τη μορφή του στο μαξιλάρι σου και να ξυπνάς με την ανάσα του στο πρόσωπο σου; Πόσο μπορείς ν’ αντέχεις όλα να έχουν τη γεύση […]

Περισσότερα...