Ένα ζευγάρι μάτια που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στον παράδεισο. Ένα ζευγάρι μάτια που έβλεπαν κάτι καλό και όμορφο μέσα σε όλους τους ανθρώπους και τα ζωντανά τούτης της πλάσης. Ένα ζευγάρι μάτια που ονειρεύονταν ορθάνοιχτα και χαμογελούσαν μαζί με τα χείλη σου. Ίσως και λιγάκι περισσότερο. Ένα ζευγάρι μάτια ανεξερεύνητα που θύμιζε ταυτόχρονα λιβάδια […]

Χριστουγεννιάτικα στολισμένα δέντρα, λαμπάκια κίτρινα που θυμίζουν κεριά ή λυχναράκια – δεν μπορώ να διαλέξω – μαζί με αστέρια τεράστια απιθωμένα και κρεμασμένα παντού, τραγούδια χαρούμενα ακούγονται στους δρόμους, φωτογραφίες αγαπημένες με πρόσωπα κοκκινισμένα από το κρύο και κάτι χαμόγελα τρελά. Σαν έρωτας σε μεθάει αυτή η γιορτινή ατμόσφαιρα, σαν παλιό γλυκό κόκκινο κρασί. Κρατώ […]

Αν μου λείπει κάτι, εκείνα τα βράδια της Παρασκευής που μένω σπίτι μετά από μια κουραστική εβδομάδα στη δουλειά, είναι το πράσινο χρώμα των ματιών σου. Θυμίζει λιβάδια απάτητα και θέλω τόσο να τα περπατήσω, να χαθώ εκεί, να χαλαρώσω, να αφεθώ… Έτσι μονάχα να κοιτάζω τα μάτια σου, να μπαίνω σε ένα όνειρο, να […]

Δεκανίκια δε χρειάστηκα ποτέ. Μήτε θα χρειαστώ. Στο λέω. Να το ξέρεις και στο μυαλό σου να το βάλεις καλά. Κι αν κλάψω ποτέ δε θα το μάθεις. Κι αν ουρλιάξω μόνη στην απελπισία μου δε θα με ακούσει κανείς. Στον πόνο και στις μάχες πάντα όρθια. Δε θέλω στήριγμα κανένα. Δεν προσκυνώ. Ελεύθερη ως […]

Στις κρύες νύχτες του χειμώνα που το κρεβάτι μοιάζει πιο άδειο και ακόμη περισσότερο κρύο, παλεύεις με τα σεντόνια, που ακόμη για κάποιον παράξενο λόγο μυρίζουν το άρωμά της. Κοιτάζεις το άδειο μαξιλάρι δίπλα σου και βλέπεις το πρόσωπό της, εκείνο που σου χαμογελούσε το πρωί, όταν άνοιγες δίπλα της τα μάτια σου, πάντα θυμωμένος […]

Πόσες συγγνώμες να ζητήσω, όταν νιώθω πως δεν τις αξίζω; Πόσες φορές να παρακαλέσω για συγχώρεση, όταν εγώ δε θα σου τη χάριζα σε καμία περίπτωση; Στο είπα πως είμαι σκληρή. Πως μπορώ να σε πληγώσω είτε κατά λάθος είτε επίτηδες. Και το πιο σημαντικό είναι πως η συγχώρεση δεν ανήκει στα προτερήματά μου. Και […]