Παρασκευή βράδυ. Δρομολόγια, εκδοτήρια, εισιτήρια, οθόνες, αίθουσες αναμονής, βαλίτσες, τσάντες. Άγχος για να προλάβω, Απίστευτη χαρά να σε δω. Ανυπομονησία. Φως στα μάτια μου. Ένα τρένο να τρέχει σε ράγες σκουριασμένες, πολυκαιρισμένες, να με ζαλίζει, καθώς σου γράφω και ταλαντεύεται, επιταχύνει. Να φτάσω, Θεέ μου… κοντά σου, μαζί σου. Νύχτες ατέλειωτες, σκοτάδι πηχτό, στο πουθενά, […]