Λίγες σταγόνες απ' τη σκέψη μας…
Πρώτα “εσένα” Είναι οι νύχτες στο μπαλκόνι, που μου λείπουν. Κρύα μπύρα στο χέρι, χαλαρή μουσική από μέσα, κεριά αναμμένα και κουβέντα μέχρι το χάραμα. Είναι ο ήχος της φραπεδιέρας το πρωί, που με ξυπνούσε, όταν δεν έλεγα να σηκωθώ από το κρεβάτι. Και έπειτα το ψυγείο να ανοιγοκλείνει, ο ήχος από τα παράθυρα να […]
Ήταν κάποτε μια λέξη, καθισμένη στη γωνιά της και περίμενε. Έβλεπε κάθε μέρα όλες τις άλλες λέξεις να γράφουν ιστορία. Όχι μόνο μία ιστορία… πολλές, άλλες δεμένες άρρηκτα μεταξύ τους, άλλες διαδραματίζονταν απλά παράλληλα. Ήτανε – που λες – εκείνη η λέξη μόνη της και οι άλλες δεν της κάνανε συντροφιά. Ρωτούσε τον Αφηγητή θλιμμένη […]