hustle domain was triggered too early. This is usually an indicator for some code in the plugin or theme running too early. Translations should be loaded at the init action or later. Please see Debugging in WordPress for more information. (This message was added in version 6.7.0.) in /home/evang/web/mindrops.gr/public_html/wp-includes/functions.php on line 6121
Λίγες σταγόνες απ' τη σκέψη μας…
Ξυπνάς ξημερώματα στον καναπέ. Τυλιγμένη αδέξια μέσα σε μια fleece κουβέρτα. Περιτριγυρισμένη από τα πεταμένα ρούχα της χθεσινής βραδιάς. Στο τραπεζάκι ένα ποτήρι κι ένα μπουκάλι κρασί. Άδεια και τα δυο. Το τασάκι δίπλα τους, γεμάτο με τα αποτσίγαρα και τα απομεινάρια ενός πακέτου. Σηκώνεσαι αυτοματοποιημένα και πηγαίνεις στο μπάνιο. Μόνο για να έρθεις αντιμέτωπη […]
Ανάβω τσιγάρο. “Κερασμένο!”, λέει ο μπάρμαν και στη θέση που ήταν το ποτήρι του κρασιού μου, τοποθετεί ένα ουίσκι με ένα πάγο. Δε χρειάστηκε να ρωτήσω, το άρωμα από το Drambuie έφτασε σε μένα πριν το ποτήρι ακουμπήσει το μπαρ. Δε γύρισα να κοιτάξω που είσαι. Ένιωθα την παρουσία σου, τα μάτια σου λες και […]
Δύο σκέψεις πέρασαν αστραπιαία από το μυαλό μου, όταν επέστρεψες. Η μία ήταν να τρέξω στην αγκαλιά σου και να σου πω πόσο μου έλειψες και πόσο σ’αγαπώ. Κι η άλλη ήταν να σου κλείσω τη πόρτα κατάμουτρα χωρίς να πω κουβέντα. Να καταλάβεις ότι είσαι ανεπιθύμητος και να φύγεις. Να μη σε ξαναδώ, να […]
Υπάρχουν τελικά δύο ειδών άνθρωποι. Εκείνοι που νιώθουν έντονα και εκείνοι που δεν νιώθουν καθόλου. Στην πρώτη κατηγορία, … ανήκουν μάλλον όσοι ερωτεύονται με την πρώτη ματιά. Ερωτεύονται εύκολα και με πάθος αλλά ίσως όχι και τόση διάρκεια. Ερωτεύονται έναν ηθοποιό, πρωταγωνιστή μίας ρομαντικής ταινίας. Ερωτεύονται το γείτονα απέναντι που βγάζει κάθε πρωί βόλτα το […]
Ήρθες και χθες. Κάθε βράδυ έρχεσαι. Κουράστηκα όμως. Κουράστηκα να περιμένω να έρθεις. Κουράστηκα να ελπίζω. Κουράστηκα να ψάχνω δικαιολογίες. Δε βαρέθηκα. Δε σε βαρέθηκα. Δε βαρέθηκα εμάς. Αλλά κουράστηκα. Ξέρεις, είναι εκείνη η εξάντληση που είναι πικρή, που πνίγει τις φωνές, εκείνες που ωρύονται στο κεφάλι μου. Μια κούραση που σβήνει απλά τα φώτα. […]
Δεν είναι τυχαίο πως, αυτό το κείμενο επιλέγεται να γραφεί σε ένα καφέ που ονομάζεται “το κουμπί”. Το μόνο ενδεχομένως κοινό με την ταυτότητα του μαγαζιού είναι η αναζήτηση των μεθόδων που έχουν ως σκοπό να συρράψουν τις ανθρώπινες σχέσεις ή να τις φέρουν για κάποιο χρονικό διάστημα πιο κοντά διαμέσου κουμπιών. Ο τόπος είναι […]