Οι εριστικές κι οι παραπονεμένες

Σιωπηλός ανταποκριτής σε εστίαση εσωτερική, παρατηρώ δύο εριστικές να παραγκωνίζουν μια παραπονεμένη σε γνωστή καφετέρια της Αθήνας. Θέσεις γνωστές μου, αν και στο παράπονο έχω θρονιαστεί πιότερο από την αλαζονεία.

Το ηχείο παίζει μουσική εμπορική κι εγώ γράφω τα πρώτα στοιχεία της άσκοπής μου για τα πρακτικά παρατήρησης, με κοινωνικό ενδιαφέρον ωστόσο. Μαλώματα, βουβές παρεξηγήσεις, το άδικο να σε πνίγει, να σου πονά το λαιμό σαν μια αλλιώτικη φαρυγγίτιδα.

Η παραπονεμένη προσπαθεί να ενταχθεί στην κουβέντα τώρα κάνοντας κομπλιμέντο στην εριστική νο.1, μια συμπεριφορά γνώριμη που είχα χρησιμοποιήσει κι εγώ παλαιότερα. Όμως η εριστική νο.1 πέραν από εριστική είναι και ανόητη. Δεν αντιλήφθηκε τη συμβολική δύναμη του κομπλιμέντου από την παραπονεμένη. Και τη χαρακτηρίζω ανόητη σκεπτόμενη αυτό το σενάριο με αισιοδοξία ότι δεν είναι κακία που απλά αγνοεί αυτό που έχει αντιληφθεί. Η εριστική νο.2 τώρα μιλάει στην εριστική νο.1 για υποθέσεις και δικογραφίες κάτι που μας τις σκιαγραφεί είτε ως φοιτήτριες νομικής είτε ως ασκούμενες μάλλον. Ας υποθέσουμε αυθαίρετα ότι πρόκειται για συμφοιτήτριες που έδωσαν μάθημα εξεταστικής και βγήκαν για καφέ. Αντίστοιχα κι εμείς- παρότι αποσπώμαι από τη γραφή μου βρίσκομαι στην καφετέρια με πολυμελή παρέα μικτή – και αγόρια και κορίτσια. Αλλά δεν έχει σημασία.

Ας επανεστιάσουμε στο τρίο των δύο εριστικών και της παραπονεμένης. Η εριστική νο.1 λέει λοιπόν ένα ξενέρωτο και ελαφρώς κακεντρεχές αστείο. Η εριστική νο.2 γελά αυτομάτως πολύ. Δείχνει περισσότερο για τσιράκι της εριστικής νο.1. Η παραπονεμένη αντιθέτως γελά ελαφρά αλλά είτε χάριν ευγενείας είτε από το φόβο της απομόνωσης. Οι εριστικές είναι κατώτερες από την παραπονεμένη. Χειρότερες πρώτες ύλες χωρίς συμπόνια ή ενσυναίσθηση. Γι’ αυτό κι οι πράξεις τους πιθανότατα δεν θα’ ναι και συνειδητές. Βέβαια αυτή κάλλιστα μπορεί να ‘ναι και μια άτοπη παρατήρηση της αφήγησής μου. Εύκολα θα μπορούσα να χαρακτηριστώ αερολόγος ή και τιποτολόγος.

Κλείνω λοιπόν το φθηνό μου ρεπορτάζ με έναν προβληματισμό. Προσπαθούμε να γινόμαστε αρεστοί σε άτομα λίγα, επίθετο που αναφέρεται πιο πολύ στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα τους, άλλοτε για να μπούμε σε μια παρέα, άλλοτε διεκδικώντας κάποιο status ενδεχομένως και όσο μας παραγκωνίζουν στενοχωριόμαστε, προσπαθούμε περισσότερο και παραγκωνίζουμε οι ίδιοι τους εαυτούς μας παράλληλα με τους εριστικούς.

Μαρία Μυρτώ Παπαθωμά

Δείτε ακόμη...

Απάντηση