Ο Θεός είπε:
Αν δεν είχες νοιώσει ποτέ μοναξιά, πώς ήξερες πως είμαι παρηγορητής;
Αν δεν είχες νοιώσει ποτέ πόνο, τότε πως θα γνώριζες ότι εγώ τον θεραπεύω;
Αν ποτέ σου δεν έκανες λάθη, πώς θα έβλεπες ότι εγώ σε συγχωρώ;
Αν ποτέ σου δεν είχες δυσκολίες, πώς θα καταλάβαινες ότι εγώ σε βοηθάω;
Αν ποτέ σου δεν έφτανες σε γκρεμό, πώς θα γνώριζες ότι εγώ σου δίνω φτερά για να πετάξεις;
Αν ποτέ δε σε διόρθωνα, τότε πώς θα ένοιωθες την αγάπη μου;
Αν ποτέ δεν αποτύγχανες, τότε πώς θα αισθανόσουν τη βοήθειά μου;
Αν ποτέ δεν έπεφτες σε κακοτοπιές, πώς θα σιγουρευόσουν για την πατρική μου αγάπη;
Αν ποτέ δεν έφτασες σε απελπισία, πώς θα έβλεπες ότι όλα ξεπερνιούνται;
Αν ποτέ δεν πληγωνόσουν, πώς θα γινόσουν δυνατός;
Αν δεν έχανες ποτέ, πώς θα προετοιμαζόσουν για τη νίκη;
Αν ποτέ δε κόπιαζες, τότε πώς θα αισθανόσουν την ευτυχία του να πετύχεις;
Αν δε γνώριζες δυστυχία, πώς θα καλωσόριζες στη ζωή την ευτυχία;
Αν η ζωή σου ήταν τέλεια… τότε ποιο λόγο θα είχες να τη ζεις;
Μαρία Σ.
