Μπροστά σε αναμμένα κεριά,Κοιτάζω με κατάνυξη τις φλόγες που τρεμοπαίζουν.Πόσο δυνατή η φωτιά.Σε μαγεύει.Σε κρατά δέσμιο.Το μυαλό υπνωτισμένο, άδειο.Ένα κενό.Δίπλα μου εσύ.Δακρύζεις.Κάπου μέσα μου σκέφτομαι…Γιατί ανάψαμε όλα αυτά τα κεριά;Σπονδή σε κάποιον που χάσαμε,Ή μήπως σε κάτι;Στη μνήμη της αγάπης μας,Σε ανάμνηση της ψυχής μας,Αυτής που πουλήσαμε στο δαίμονα.Δε θυμάμαι.Οι φλόγες τρεμοπαίζουν.Τα κεριά λιώνουν σιγά […]