Αποχαιρετισμοί

Κάποτε στο σώμα μου ζούσε μια ξένη.

Είχε ψυχή αλλά δεν είχε ζωή.

Χαμένη ανάμεσα στο πραγματικό και το φαντασιακό.

H ύπαρξή της μεταπηδούσε από το ένα στο άλλο με την ταχύτητα του φωτός.

Κάθε μέρα, λεπτό, δευτερόλεπτο, χιλιοστό του δευτερολέπτου… καλούταν να επιλέξει ανάμεσα στους δυο κόσμους…

Aλλά φοβόταν τόσο πολύ να πάρει μια απόφαση, που προτιμούσε να μένει εκεί, στο μεταίχμιο.

Κι ας μην μπορούσε κανείς να την πλησιάσει εκεί που βρισκόταν.

Δείτε ακόμη...

Απάντηση