Polaroid

Κρατώ στα χέρια μου μια Polaroid και νιώθω μια χαρμολύπη, βλέποντας τα πρόσωπά μας. Μια φωτογραφία της “στιγμής” που πήρε ώρες να τη φανταστούμε, να τη σκηνοθετήσουμε. Να ποζάρουμε, να ρυθμίσουμε το φωτισμό. Να μοιάζει ανέμελη, απλή και καθημερινή. Να δείχνει χωρίς κόπο, αβίαστη, ατημέλητη, αληθινή. Μια φωτογραφία που θα κρεμάσω στο ψυγείο πίσω από […]

Περισσότερα...

Κράτα το μυαλό σου ασφαλές

Ακούς κάθε μέρα χίλιες δυο ανοησίες. Γεμίζουν τον εγκέφαλό σου με άχρηστες πληροφορίες, την καρδιά σου με τοξικά συναισθήματα. Άλλες ασχολούνται με την καθημερινότητά σου, με τη ρουτίνα σου, με τις απόψεις και τις αποφάσεις σου. Άλλες με τον τρόπο που επιλέγεις να ζήσεις τη ζωή σου, άλλες με τον τρόπο που σκέφτεσαι κι άλλες […]

Περισσότερα...

Υφασμάτινοι άνθρωποι

Τα περισσότερα χρόνια της ως τώρα ζωής μου, τα ξόδεψα σε μια πόλη που μοιάζει μεγάλο χωριό. Μια πόλη στον κάμπο, στην επαρχία. Εδώ οι άνθρωποι γνωρίζονται σχεδόν όλοι μεταξύ τους με τα μικρά τους ονόματα. Άλλοι είναι συγγενείς, άλλοι φίλοι, άλλοι γείτονες, άλλοι γνωστοί. Όλοι όμως γνωρίζουν ποιος είσαι και τι κάνεις σε τούτο […]

Περισσότερα...

Οι κατηγορίες

Υπάρχουν τελικά δύο ειδών άνθρωποι. Εκείνοι που νιώθουν έντονα και εκείνοι που δεν νιώθουν καθόλου. Στην πρώτη κατηγορία, … ανήκουν μάλλον όσοι ερωτεύονται με την πρώτη ματιά. Ερωτεύονται εύκολα και με πάθος αλλά ίσως όχι και τόση διάρκεια. Ερωτεύονται έναν ηθοποιό, πρωταγωνιστή μίας ρομαντικής ταινίας. Ερωτεύονται το γείτονα απέναντι που βγάζει κάθε πρωί βόλτα το […]

Περισσότερα...

Κουμπιά

Δεν είναι τυχαίο πως, αυτό το κείμενο επιλέγεται να γραφεί σε ένα καφέ που ονομάζεται “το κουμπί”. Το μόνο ενδεχομένως κοινό με την ταυτότητα του μαγαζιού είναι η αναζήτηση των μεθόδων που έχουν ως σκοπό να συρράψουν τις ανθρώπινες σχέσεις ή να τις φέρουν για κάποιο χρονικό διάστημα πιο κοντά διαμέσου κουμπιών. Ο τόπος είναι […]

Περισσότερα...

Μία όξινη κάθαρση

Ξεκίνησα να γράφω χωρίς συγκεκριμένο στόχο αυτό το κείμενο. Έχει προηγηθεί ένα κείμενο – έρευνα πάνω σε μία διασταύρωση της φιλοσοφίας και του σχεδιασμού που ακόμη δεν ολοκληρώθηκε. Είναι προφανές πως με τον σχεδιασμό των χρονοδιαγραμμάτων στο γραπτό λόγο είμαι κάπως αδύναμος, αλλά ας είναι αναγνώστη/αναγνώστρια μου, θα δώσω λίγο χώρο στην αναβλητικότητα και το […]

Περισσότερα...

New Year’s Eve – New Goals!

Προσωπικά, δεν βάζω σχεδόν ποτέ στόχους όταν ξεκινάει ο καινούργιος χρόνος. Είναι μια διαδικασία που κάνω στα γενέθλια μου. Για μένα τότε ολοκληρώνεται ένας χρόνος στην ζωή μου και ξεκινάει ο επόμενος. Πολύς κόσμος όμως, το κάνει στην αλλαγή του χρόνου αυτό. Κι επειδή σαν άνθρωπος, με ενδιαφέρει συνέχεια να βάζω καινούργιους στόχους, να εξελίσσομαι […]

Περισσότερα...

Το Πνεύμα των Χριστουγέννων

Εμένα μου αρέσουν πολύ τα Χριστούγεννα. Είναι όλα στολισμένα, με πολλά φωτάκια, μελωδική χριστουγεννιάτικη μουσική παντού και υπέροχα μελομακάρονα. Ανυπομονώ κάθε χρόνο να έρθουν αυτές οι μέρες. Παίζεις επιτραπέζια με τους φίλους σου, βλέπεις το «Μόνος στο σπίτι», ανταλλάζεις δώρα… Και μια που μιλάμε για δώρα… Μιλούσα με μια φίλη μου και με ρώτησε τι […]

Περισσότερα...

Η ουσία των εορτών

Μετά από ένα μεγάλο event, με πολύ κοινωνικοποίηση, γνωρίζοντας άξιους ανθρώπους (και μη), μαθαίνοντας, φορτώνοντας ιδέες και δημιουργώντας μεγαλεπήβολα σχέδια, παρατηρώ τις εικόνες έξω από το παράθυρο επιστρέφοντας στο σπίτι. Λαμπιόνια, στολισμοί, κόσμος που αναζητά τα δώρα του από εργαζόμενους που δουλεύουν αυτή και την επόμενη Κυριακή. Μαγευτικές εικόνες για εκείνους και εκείνες που εντυπωσιάζονται […]

Περισσότερα...

Ο σκαραβαίος

Είμαι σταματημένη σε ένα φανάρι του περιφερειακού, με τον παλιό, γαλάζιο, πολυταξιδεμένο σκαραβαίο μου. Παρατηρώ γύρω μου να μαρσάρουν επιδεικτικά, χαζογελώντας, άντρες όλων των ηλικιών με τα παιχνιδάκια τους. Προεκτείνουν κάπως τον ανδρισμό τους ή τουλάχιστον έτσι νομίζουν… Ένα μικροσκοπικό, ελαφρώς εναλλακτικό άρα χαζό κορίτσι με ένα ηλικιωμένο αυτοκίνητο. Όμως για μένα κρατά ακόμη την […]

Περισσότερα...

Κρυφά…

Μια ζωή ολόκληρη κρύβεσαι. Από όλους, από όλα, από τον εαυτό σου τον ίδιο. Στα παιδικά σου χρόνια, για εκείνο το βάζο που έσπασες, μη σε μαλώσουν. Στην εφηβεία, ένα τσιγάρο στα κλεφτά στις τουαλέτες του σχολείου. Στα δεκαοκτώ, ένας κρυφός έρωτας. Οι γονείς σου θα τρελαίνονταν από την αγωνία που έμπλεξες με εκείνον τον […]

Περισσότερα...