Καημένε….

Η ζωή σου καημένε, καταστρατηγείται από κανόνες και νόμους που έφτιαξαν άλλοι για σένα, διέπεται από τη δική σου αμετροέπεια, την κακία, την ιδιοτέλεια. Έμαθες να ακόυς την άποψη των άλλων και να τη συμμερίζεσαι. Δεν έμαθες να λες τη γνώμη σου και να έχεις το θάρρος της. Έμαθες να σέβεσαι, υποτίθεται, τους ηλικιωμένους, τους γονείς, τους δασκάλους, τους θεσμούς, την κοινωνία, γιατί έτσι έπρεπε. Δεν έμαθες να σέβεσαι, επειδή το ήθελες, τη διαφορετικότητα, τον πολιτισμό, την ιστορία, τα παιδιά που θα αφήσεις πίσω, το μέλλον που φτιάχνουμε, την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, τα όνειρα για διευρυμένους ορίζοντες.

Στο γυάλινο κλουβί που σε κλείσανε, καημένε, εκεί μένεις.

Οι αλυσίδες στα χέρια σου διάφανες, για να μην τις βλέπεις. Αδύναμες, λεπτές σαν πετονιά, αλλά δεν τις κόβεις, γιατί φοβάσαι. Δεν είναι βαριές, μα έτσι δικαιολογείς, πως δεν μπορείς να πετάξεις.

Στα ψεύτικα χρυσάφια σου λουσμένος και με τα πλαστικά, γυαλιστερά διαμάντια σου, ντύνεις το χαρακτήρα σου τον κάλπικο. Ακούς μονάχα τις μουσικές εκείνες που σε κάνουν να νιώθεις κεφάτος μα όχι χαρούμενος και για κανένα λόγο προβληματισμένος. Κονσερβοποιημένοι ήχοι και εικόνες η μόνη συντροφιά σου. Μπροστά σε ένα χαζοκούτι περνάς την ώρα σου, με όλους εκείνους που σου μοιάζουν, να σε γεμίζουν τρόμο κι όχι γνώση. Κι ύστερα μεταλαμπαδεύεις την ανικανότητά σου να γίνεις καλύτερος, σοφότερος, ικανότερος και στους γύρω σου κι ο ωχαδελφισμός σου γιγαντώνεται μαζί με την ημιμάθεια ή την άγνοια που σε διακατέχει.

Μονάχα για σένα σε νοιάζει, για κανέναν άλλο. Μα μια μέρα θα βρεθείς στην ανάγκη τους.

Το διαφορετικό σε τρομάζει, καημένε, είτε είναι χρώμα, είτε είναι πολιτισμός, είτε είναι γλώσσα, είτε θρησκεία, είτε άποψη, είτε χαρακτήρας, είτε άνθρωπος. Το μέλλον σε τρομάζει και σ’ ότι σου προστάξουν απαντάς μονάχα “Ναι.”, τόσο αβίαστα. Με σκυμμένο το κεφάλι περπατάς κι εργάζεσαι, ζεις. Χωρίς όνειρα, με έναν “μεγάλο αδελφό” να σε παρακολουθεί.

Ένας φοβισμένος μισάνθρωπος είσαι, καημένε. Δεν αγάπησες τον εαυτό σου. Πώς να αγαπήσεις τον κόσμο;

Να ήξερες πόσο σε λυπάμαι…

Είμαι ελεύθερη.

Δείτε ακόμη...

Απάντηση